Geschiedenis
Iran, mijn Geliefde
Dit gedicht is de vertaling van het loflied van G.A. Bontempelli en het belangrijkste thema van "Concierto de Aranjuez", in 1939 in Parijs gecomponeerd door de beroemde Spaanse componist Joaquin Rodrigo. Het gaat over de schoonheid van Aranjuez, de geboorteplaats van deze blinde componist. Het omschrijft zijn gevoelens bij het begin van de Spaanse burgeroorlog. Later, in 1967, werd op basis van dit gedicht het lied "Aranjuez Mon Amour" gemaakt.
We dragen dit lied op aan ons geketende en geliefde land, Iran.
Dit gedicht werd uit het Frans in het Nederlands vertaald door onze dierbare vriendin Corinne. Lees meer
Slachtoffers opstand
Laat ons niet de laatste onschuldige blik van Neda vergeten
Haar naam was Neda. Een jonge vrouw, die met haar vader naar de protesten stond te kijken, werd door een Basij, een lid van de regeringsgetrouwe milities, doodgeschoten.
Inzamelingsactie
Urgent project
Roep om hulp vanuit Iran!
Sinds midden juni worden er in Iran telkens weer demonstraties gehouden voor democratie en vrijheid. Daaraan hebben al honderdduizenden deelgenomen. Alleen al op 15 juni 2009 protesteerden bijna een miljoen mensen in de straten van Teheran tegen de dictatuur.
SMV Folder
Women's Day
Internationale Dag van de Mensenrechten: Mensenrechtenverdedigers in Iran moeten steun krijgen
Mensen, die in Iran vervolgd worden, omdat zij zich tegen de onderdrukking keren en mensenrechten verdedigen, moeten steun krijgen van de internationale gemeenschap.
Naar aanleiding van de ieder jaar, op 10 december, gevierde Internationale Dag van de Mensenrechten, wijzen we op de verdedigers van de mensenrechten in Iran, die zich zeer moedig inzetten tegen het onrecht en daarvoor een hoge prijs betalen. Ze worden met grote hardvochtigheid vervolgd.
Iran: Moedige burgerprotesten voor mensenrechten worden sterker
Het regime in Teheran behoort tot de ergste mensenrechtenschenders ter wereld. Willekeurige arrestaties, marteling en massaexecuties zijn in de islamitische dictatuur aan de orde van de dag. Er bestaat in Iran geen vrijheid van meningsuiting of religie. Als men zich inzet voor democratie en mensenrechten dan wordt dit wreed onderdrukt.
Leraressen en leraren zetten zich in Iran actief in voor de mensenrechten. In 2018 hebben ze in meer dan 60 steden in Iran, met het neerleggen van hun werk in hun opleidingsinstituten, geprotesteerd voor sociale rechtvaardigheid en tegen onderdrukking en belemmering van hun recht op een vrije mening. Aan de protesten deden ook leerlingen en studenten aan meerdere universiteiten mee. Talrijke leraren zitten door hun betrokkenheid bij de mensenrechten en hun vakbondswerk, gevangen.
Toch is de protestbeweging voor vrijheid, mensenrechten en sociale gerechtigheid in Iran sterker geworden. Het verzet van de mensen tegen onderdrukking en geweld neemt toe. Met vreedzame demonstraties en stakingen eisen de burgers in verschillende Iraanse steden steeds weer hun rechten op, ofschoon ze met zeer ernstige represailles worden bedreigd.
De landelijke protestbeweging van mensenrechtenactivisten, verdedigers van vrouwenrechten, leraren, juristen, studenten, milieubeschermers, waarbij zich vele andere burgers, vrouwelijke, zowel als mannelijke, aansloten, eist een einde aan de onderdrukking en de vrijlating van gearresteerde demonstranten en politieke gevangenen. Ze trekt zich de rechten van vrouwen, kinderen en religieuze minderheden aan en zet zich in voor het stoppen van de executies en de afschaffing van de doodstraf.
In Iran betalen mensenrechtenverdedigers een hoge prijs voor hun moed. Alleen al om hun vreedzame protest werden ze met alle hardheid vervolgd. Met gewelddadig neerslaan van protesten, massa-arrestaties en zware straffen probeert het regime de mensen af te schrikken. Tot de middelen, die het terroristische regime inzet, behoren ook wrede terechtstellingen.
Marteling in de gevangenis: Verdediger van de mensenrechten in levensgevaar
Arash Sadeghi voor zijn arrestatie en na zijn operatie wegens kanker
De verdediger van de mensenrechten, Arash Sadeghi, zit sedert 2016 onterecht gevangen. Hij werd tot 19 jaar gevangenschap veroordeeld, omdat hij zich tegen de doodstraf had uitgesproken en berichten over schendingen van de mensenrechten had onderzocht en openbaar gemaakt.
De gevangene in de Rajai-Shahr-gevangenis in de stad Karaj, dichtbij Teheran, lijdt aan een kwaadaardige vorm van botkanker in zijn rechterarm. De leiding van de gevangenis weigerde hem maandenlang de noodzakelijke medische behandeling.
Midden september werd Arash Sadeghi in een ziekenhuis geopereerd. Maar enkele dagen na de operatie moesten de artsen de behandeling staken en werd de ernstig zieke patiënt naar de gevangenis teruggebracht. Zijn gezondheidstoestand is zorgwekkend.
Omdat Arash Sadeghi aan zijn overtuiging vasthoudt, wordt hem in de gevangenis opzettelijk iedere vorm van medische bijstand geweigerd om hem te straffen en te martelen. Hij moet onmiddellijk worden vrijgelaten en in een speciale kliniek worden behandeld. Iedere vertraging kan hem zijn leven kosten.
Vooruitgang bij de beweging tegen de doodstraf in Iran
Tegenstanders van de doodstraf worden door het regime in Teheran vervolgd en met lange gevangenisstraffen geconfronteerd. Niettegenstaande dat treden in Iran steeds meer mensen toe tot de groeiende beweging tegen de doodstraf.
Via het internet roepen zij op tot protesten tegen de doodstraf. Met waken en petities proberen zij dreigende executies tegen te houden. Aan hun werk om de problemen te verduidelijken is het te danken dat een aantal gevangenen van hun executie konden worden gered.
Sterke vrouwen tegen de doodstraf
Maryam Akbari-Monfared, Atena Daemi, Golrokh Ebrahimi en Nasrin Sotoudeh (foto v.l.n.r.) werden in Teheran opgepakt, omdat zij zich moedig tegen schendingen van mensenrechten en executies uitspraken. Vanuit de gevangenis veroordelen zij nog steeds de wrede praktijk van de terechtstellingen in Iran en eisen de afschaffing van de doodstraf. Ze roepen ons op hen, bij hun inzet tegen de doodstraf, te steunen.
Mensenrechtenverdedigers in Iran moeten internationale steun krijgen
Mensen, die in Iran vervolgd worden, omdat zij zich te weer stellen tegen onderdrukking en de mensenrechten verdedigen, hebben de bescherming en de steun van de internationale gemeenschap nodig. Wij zetten ons in voor de bescherming van verdedigers van de mensenrechten en critici van het beleid van het regime in Iran en eisen de invrijheidstelling van alle gevangenen, die op grond van hun mensenrechtenwerk, hun geloof of van hun overtuiging, gevangen zitten.